O przeszłości pizzy zdań kilka

pizzeria kraków Masz apetyt na rozkoszną pizzę – zdołasz pójść aż do porządnej pizzerii lub zapotrzebować ją z dostawą aż do domu (najlepiej w stwierdzonym uprzednio miejscu), bądź również, głównie jeśli miłujesz samodzielnie „pichcić", spróbować poczynić ją sobie w domu. Wśród licznych wartości „samoobsługi" na prymarnym miejscu wyliczyć przypada pełne przekonanie, iż „wiesz co jesz" ... Wśród licznych wartości „samoobsługi" na prymarnym miejscu wyliczyć przypada pełne przekonanie, iż „wiesz co jesz" – samodzielnie realizujesz wyboru wszystkich czynników potrawy, od czasu oryginalnych (mąka, przyprawy) aż do wszystkich dodatków, mogąc w sąsiedztwie tym pochwalać się stosownym gustem natomiast przedsiębiorczością w układaniu obiady. Nie musisz w sąsiedztwie tym odjeżdżać zacisznej lokalnej kuchni, w jakiej dokonasz wszystkie niezbędne czynności prowizoryczne (ewentualnie w sąsiedztwie rozdzielnie wyłonionym podkładzie muzycznym bądź z zagospodarowaniem innych, nie chłonnych ręcznie, form uprzyjemniania czasu), natomiast także – jeśli masz na owo adekwatne predyspozycja natomiast chętkę – zdołasz pochłonąć zdecydowany wynik prywatnych grab w wyłonionym towarzystwie. Podstawowym warunkiem realizacji żądz samoistnego upieczenia pizzy istnieje wszelako dobrobyt odpowiedniego „know-how", lub zręczności jej stworzenia natomiast wypieku. Nie postuluje owo wszelako dotkliwych studiów mądrości kucharskiej. Pizza nie istnieje bo daniem wyszukanym; co najmniej naprzeciw – obstaje ją potwierdzić zbyt prymarny w przygody „fast food". Zdaniem badaczki tematu, Lindy Stradley („History and Legends of Pizza", www.whatscookingamerica.net), pizza egzystowała kluczowy element diety motłochów obyczajowości śródziemnomorskiej od czasu dziejów ery kamiennej, natomiast jej prymarną jakością był placek pieczony pomiędzy głazami ogniska, przyprawiany później odmiennymi nadprogramami natomiast użytkowany zamiast talerza natomiast sztućców aż do przyswajania fasolówek bądź sosu. Zdaje się obrządek korzystania z chleba jako talerza przyszedł od czasu Hellenów, jacy jadali płaskie krągłe chleby z przeróżnego rodzaju nadprogramami. Z racji taniości natomiast łatwości w przyrządzaniu było owo pożywienie wzięte głównie pośród robotników natomiast ich rodzin. W czasie rozrostu perskiego królestwo Achemenidów żołnierze Dariusza Ogromnego (521-486 p.n.e.), przyzwyczajeni aż do długich pochodów w czasie licznych podbojów, piekli na swych tarczach maleńko na kontur chleba, pokrywając go później serem natomiast daktylami. W pierwszej przygody Rzymu autorstwa Katona Starszego (234-149 p.n.e.) wspomina się „płaski opływowy utwór ciasta doprawionego oliwą z oliwek, zielskami natomiast miodem, pieczony na kamieniach". Zbytnio syn pierworodny umiany nam sposób postępowania na pizzę wolno potwierdzić specyfikację, zwróconą w lekturze kucharskiej „De re coquinaria" modnego kucharza natomiast smakosza Marcusa Gaviusa Apiciusa (I stulecie n.e.); jako ingrediencje potrawy, jakiej podwalinę opiewa wklęśnięty bochenek chleba, wymienia się w tej okolicy, mięso kurczaka, ziarnka sosny, ser, czosnek pospolity, miętę, dmuchajże natomiast oliwę – wszystkie stanowią ciągle czynniki obecnej pizzy. W średniowieczu pojawiła się określenie „pizza" w dotąd używanej formie, natomiast jej najbardziej nieograniczony poczucie piękna ukształtował się przy użyciu przyniesieniu aż do Europy z Nowego Ziemio (Peru) pomidorów w 1522 roku natomiast wyrabianego z mleka bawołów hydrologicznych, pochodzącego z Indii, sera mozzarella w XVIII wieku. Światową metropolią pizzy wystawał się w XVII-XVIII wieku Neapol, gdzie w 1830 roku otwarto pierwszą „prawdziwą", aż do obecnie działającą pizzerię – „Antica Pizzeria Port'Alba". Na salony pizza zainterweniowała natomiast dopiero w końcu XIX wieku zbyt materią damy Małgorzaty (Margherity) di Savoia, partnerki Umberta A, jaki – bawiąc w Neapolu na wakacjach – wezwał aż do swego dworu najbardziej popularnego „pizzaioli" (szefa pizzerii), Raffaele Esposito, ażeby skosztować jego smakołyków; z trzech zaprezentowanych na degustacji wariantów damy najbardziej preferowała pizza z mozzarellą, bazylią natomiast pomidorami (w kolorach, składających się na barwy nacjonalistyczne Włoch), którą w odwetu zbyt przyjęty list z wylaniem Esposito zadedykował damy jako „pizzę Margherita". Nie zważając na tej nobilitacji, pizza pozostała lubianym nakarmieniem przede wszystkim mniej bogatych powłok ludności.